journal de bord

Niedziela 27 grudnia

Nasza niedziela mija pod znakiem szukania igły w stogu siana. Igłą jest złe połączenie anteny GPS a stogiem pajęczyna kabli pomiędzy stacją nawigacji gdzie znajduje się większość instrumentów i rufą gdzie mamy większość anten, czujników, przekaźników.
Fakt jest taki że do wczoraj wieczorem sygnał GPS był a potem się zgubił, bez żadnego ostrzeżenia bez żadnych zdażeń która można by z tym faktem powiązać.
Po dniu szukania niestety nie nauczyliśmy się niczego nowego. Problem do którego trzeba będzie wrócić przy innej okazji jużna Barbados jako że to właśnie ten GPS ma nasze mapy na Karaiby.
Fakt jest jednak taki, że nie powoduje to dużego problemu na resztę aktualnego rejsu. Radar działa bez problemu. AIS w naszym laptopie zastępuje teraz ten z GPS, a dodatkowy GPS Furumo jest włączony żeby sprawdzać pozycję dwóch źródeł. Licząc z naszymi smartfonami i tabletem mamy jeszcze na łódce szesc działających odbiorników GPS więc wystarczy do końca nawet gdybyśmy psuli teraz jeden dziennie...
Inną zagadką ostatniego dnia jest poraz kolejny prąd. Zagłębiając się w coraz to kolejne warstwy i epoki instalacji elektrycznej Lymbao odkrywam ślady pierwowzoru i zmian które nastąpiły w ciągu 26 lat tego jachtu. Zmiany czasami dobre czasami złe, niestety nie często bardzo dobrze opisane w dokumentacji a to oznacza że to poraz kolejny kwestia prób i błedów w celu znalezienia problemu – rozwiązanie go powinno być już chyba łatwiejsze.
W środę będziemy na miejscu. Inshallah. Myśle że postawimy nogi na terra firma w okolicach tea time. Skoro to dawna kolonia brytyjska to chyba znajdziemy gdzieś scones albo przynajmniej shortbready.
Marcin

Notre dimanche se déroule en cherchant une aiguille dans une botte de foin. L'aiguille c'est le mauvais raccordement de l'antenne GPS et la botte de foin c'est la toile de câbles entre la station de navigation où se trouve la majeure partie des instruments et la poupe où nous avons les antennes et capteurs.
Le fait est que jusqu'à hier soir nous avions le signal GPS, ensuite il s'est perdu, sans avertissement ni événement qui pourrait expliquer sa disparition.
Après un jour de recherches, nous n'avons malheureusement rien appris de plus. Le problème auquel nous devrons revenir en arrivant à La Barbade, est justement que ce GPS possède la carte des Caraïbes.
Cela ne nous pose pas de gros problème pour la suite de notre navigation. Le radar fonctionne sans problème, lAIS de notre ordinateur remplace celui du GPS et le second GPS, FURUNO, est activé afin de vérifier notre position par une seconde source. En comptant nos smartphones et tablettes, nous avons encore six récepteur GPS sur le bateau, donc cela suffira jusqu'à la fin même si nous en perdions maintenant un par jour.
Une autre devinette de ces derniers jours c'est encore une fois l'électricité. En accédant aux couches plus profondes de l'installation électrique du Lymbao, je découvre les traces de l'installation d'origine et les modifications qui ont été faites pendant les 26 années de ce bateau, parfois bonnes, parfois mauvaises, malheureusement rarement bien retranscris sur des documents, ce qui signifie encore une fois qu'il faut trouver le problème par essai erreur – le résoudre devrait être plus simple.
Mercredi nous devrions être arrivés. Je pense que nous poserons les pieds sur la terre ferme aux alentours du « tea time », et, étant donné que c'est une ancienne colonie britannique, nous devrions trouver des scones ou au moins des « shortbread ».
Marcin