En route pour le Cap Vert / W drodze na Zielony Przylądek

Enfin nous avons reçu notre pièce tant attendue et nous avons mis les voiles jeudi à midi en direction du sud pour la suite de nos découvertes.
Cette première journée nous laissera quelques souvenirs. Tout d'abord, pas de vent, nous naviguons au moteur. Puis nous allons un peu plus loin chercher le vent et nous mettons le Code Zéro. Vers 16h, la drisse lâche et la voile se retrouve à l'eau. Très heureusement, nous avons le temps de la remonter avant qu'elle ne sombre sous l'eau.
Petit moment de réparation, nous remontons cette voile avec une autre drisse et c'est alors que lâche une corde du chariot de la grand voile.
La soirée et la nuit se passeront sans soucis, nous naviguons à la voile, pour une vitesse moyenne de 5-6 nœuds.
Nous avons devant nous 750 milles nautiques à parcourir soit 1500 km environ.

Second jour de navigation. Tout va bien, nous avons du vent, nous décidons de mettre le spinaker. Le repas est presque prêt alors que voilà notre spinaker qui s'enroule autour du génois. C'est la seconde fois que nous le sortons et la seconde fois également qu'il nous fait ce coup là !
Il faudra 3h, monter Hervé au mât, faire des dizaines de ronds dans l'eau avec le bateau avant d'arriver à descendre la chaussette pour enlever la voile.
Pendant la bataille avec la toile, c'est une belle daurade coryphène de 85 cm qui vient mordre à l'hameçon et qui sitôt se retrouve dans nos assiettes. Délicieuse !

Troisième jour de navigation. Nous avons parcouru 1/3 de notre distance. Après une soirée sans vent, nous naviguons de nouveau à la voile depuis minuit. Pour l'instant nous n'avons ni surprise ni poisson. La liste des choses à réparer au Cap Vert s'allonge, Repasser la drisse du Code Zéro, les filtres du déssalinisateur à raccrocher, démonter l'éolienne pour en retirer la ligne de pêche...
Dans ces conditions météorologiques, nous pensons arriver mercredi matin à Palmeira sur l'île de Sal.


W drodze na Zielony Przylądek

W końco dostaliśmy naszą długo oczekiwaną część do odsalarki i w czwartek w południe postawiliśmy żagle – kurs na południe.
Pierwszy dzień zostawi po sobie kilka wspomnień. Na początek mało wiatru więc płyniemy na południowy wschód w poszukiwaniach. Z odrobiną wiatru stawiamy Code 0 – nasz lekki genaker. Około 16 fał genakera przeciera się na bloku a żagiel ląduje w wodzie. Z dużym szczęściem udaje nam się go wyłowić z tylko jedną małą dziurą i po chwili wraca na maszt tym razem fałem spinakera.
Po kilku minutach to szot grota odrywa się z wózka, ale i ten problem jest szybko rozwiązany.
Noc mija bez dodatkowych przygód. Płyniemy średnio 5-6 węzłóz. Mamy przed sobą 750 mil morskich, około 1500km.

Dzień drugi. Wszystko w porządku, dobry wiatr, stawiamy spinnaker. Gdy obiad jest prawie gotowy spinnaker niestety postanawia zrobić kilka pętli wokół foka. To drugi raz gdy go stawiamy i drugi raz kończy się to tak samo. Po 3h, z Herve zawieszonym na maszcie i tuzinie obrotów łódką dookoła własnej osi udaje na się założyć 'skarpetkę' i ściągnąć żagiel na pokład. W trakcie walki z żaglem jedna z naszych wędek łapie pięknego dorado lub 'mahi-mahi'. 85 cm i około 10kg. Połowa trafia prosto do talerzy a druga do zamrażarki na jutro.

Dzień trzeci. Przepłynęliśmy już 1/3 dystansu. Po wieczornej flaucie od północy znowu pod żaglami. Jak na razie bez niespodzianek i bez ryb. Lista rzeczy do naprawienia na Zielonym Przylądku to jest fał genakera i montaż filtrów odsalarki, wydłuża się o zdemontowanie generatora wiatrowego o odplątanie z niego linii wędki.
Z wiatrem który mamy i widzimy na prognozie planujemy dopłynąć w środę rano do zatoki Palmeira na Ilha do Sal.